Życie zdecydowanej większości ludzi na świecie kręci się wokół pieczątek. Wasze najprawdopodobniej też! Jesteście zaskoczeni? Zastanówmy się: pieczątka na szkolnym świadectwie, stemple z indeksie i na dyplomach, pieczątki w urzędach, na akcie ślubu i urodzenia, pieczęć na akcie notarialnym i recepcie od lekarza – wymieniać można długo. Szczególnym rodzajem stempli są te, które niosą ze sobą historię i które wciąż są dla wielu osób obiektem marzeń: pieczątki z podróży.

Czy kiedyś każda wycieczka zagraniczna wiązała się z takimi pamiątkami
z przejść granicznych ?

Jedenaście lat temu sprawy się skomplikowały w związku z przystąpieniem Polski do Unii Europejskiej, przede wszystkim zaś do strefy Schengen. Do układu z Schengen należą obecnie 22 państwa UE oraz Islandia i Norwegia, wchodzące w skład Związku Paszportowego Krajów Nordyckich, oraz Szwajcaria i Liechtenstein, który jest z grupą z Schengen stowarzyszony.

Obecnie możemy dotrzeć do większości krajów europejskich bez śladu w paszporcie, co więcej – bez paszportu. Przekroczenie granic wspólnej Europy gwarantuje jednak powrót do zabawy w zbieranie odbić.

O czym należy wiedzieć przed przystąpieniem do gry w zbieranie pieczątek?

1. W granicach UE do przemieszczania się wystarczy dowód osobisty. Poza UE niezbędny jest paszport (w końcu potrzebne jest miejsce na pieczątki). Najważniejszą rzeczą, o której należy w kontekście paszportu pamiętać (poza pamiętaniem o jego zabraniu) jest to, że traci ważność po 10 latach od wyrobienia. Dla wielu osób jest to spore zaskoczenie, często przykre – rzadko używany paszport okazuje się przeterminowany najczęściej wtedy, kiedy jest najbardziej potrzebny.
2. Otwarte granice – brzmi to zachęcająco, ale wiąże się z pewnymi obostrzeniami. Jeśli chcemy się przemieszczać między krajami UE z małym dzieckiem, należy wyrobić mu dokument tożsamości. W zależności od miejsca, w które się wybieramy, warto sprawdzić, jak się sprawy mają z czworonogami. To, że dorośli przekraczają granice “tylko z dowodem”, nie znaczy, że dzieci i psy mogą zrobić to bez żadnego dokumentu.
3. Najbardziej zdeterminowanym zbieraczom pieczątek polecamy odwiedzanie krajów wymagających wizy. Bez względu na to, czy postawimy na USA czy głęboką Azję, wiza wiąże się z zdobywaniem większej niż standardowo ilości odbić w paszporcie. Coś za coś – przy przekraczaniu granicy z Rosją nie tylko dostaniemy sporo pieczątek, ale też sporo musimy dać w zamian: paszport, wizę lub zezwolenie; ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej oraz kilka innych deklaracji.
4. Nie wszystkie pieczątki mogą zaistnieć w jednym paszporcie. Zdarza się, że ślady pobytu w jednym kraju uniemożliwić nam mogą wjazd do innego. Tak wygląda sytuacja z pieczątka z Izraela w przypadku próby wjazdu do do Kuwejtu, Libii, Jemenu, Libanu, Sudanu oraz Arabii Saudyjskiej i Iranu. W przypadku poważniejszych wypraw należy Izrael zostawić na koniec, przy mniejszych wycieczkach sugerujemy wyrobienie nowego dokumentu na wszelki wypadek.
5. Grunt to odpowiednie przygotowanie. Zanim wyruszycie w dowolną podróż, długą lub krótką, z dziećmi lub z psem, w graniach UE lub poza, sprawdźcie przepisy. Sytuacja na świecie jest dość dynamiczna, więc mogą nastąpić zmiany w wymogach stawianych turystom. Dodatkowo, różne kraje mają odmienne regulacje w wyjątkowych przypadkach, takich jak transport zwierząt czy przekraczanie granicy samochodem. Lepiej wiedzieć na pewno, jakie ubezpieczenia czy zaświadczenia mogą się nam okazać potrzebne.

Życzymy dobrej zabawy i udanych pieczątkowych łowów 🙂